Prawo pracy zawiera przepisy odnośnie praw pracownika oraz jego obowiązków. Określa wymiar urlopu oraz to kiedy pracownik jest zwolniony ze świadczenia pracy. To ile dni urlopu nam przysługuje zależy głównie od rodzaju umowy, na którą jesteśmy zatrudnieni oraz od stażu naszej pracy. Do stażu pracy wlicza się również ilość lat poświęconych na naukę, pod uwagę brana jest szkoła średnia oraz szkoła wyższa. I tak, jeśli skończyliśmy już studia i zaczynamy pracę to mamy ośmioletni staż pracy, a jeśli skończyliśmy szkołę zawodową lub technikum, liceum to mamy jedynie cztery lata stażu. Pełny wymiar urlopowy trwa dwadzieścia sześć dni i jest przywilejem pracowników, którzy mają już za sobą 10 lat pracy.
Więc osoba świeżo po studiach musi popracować jeszcze dwa lata, aby nabyć pełny wymiar urlopowy. Osoba po szkole średniej popracuje cztery lata, podczas tego czasu będzie co roku miała dwadzieścia dni wolnych, a po tym okresie otrzyma już pełny wymiar wolnego. W kodeksie pracy istnieje zapis o przyznawaniu urlopu, ale wiele zależy też od polityki firmy. Wedle prawa pracownik ma dwa dni wolnego w roku (z całej puli urlopowej), których nie musi wcześniej planować i uzgadniać z pracodawcą. Te dwa dni wykorzystuje wedle swoich potrzeb.
Może zgłosić je w tym samym dniu, w którym zostają one wybrane. Pracodawca nie może się nie zgodzić na ten urlop. Nazywany jest urlopem na żądanie. Pozostałe dni wolne należy zgłaszać wcześniej i planować ze zwierzchnikiem. W niektórych firmach mogą zostać one narzucone z góry, zdarza się to w przedsiębiorstwach, które posiadają martwe sezony. A wzmożona praca występuje na przykład w miesiącach letnich. Wtedy pracodawca nie zgadza się na urlopy wypoczynkowe swoich pracowników w tym czasie. Niektóre osoby mają też możliwość wzięcia specjalnych dni wolnych, które nazywają się urlopem okolicznościowym.
Dotyczą one zdarzeń w życiu, które wymagają od nas czasu wolnego
Jest to pogrzeb osób najbliższych, nasz ślub lub ślub naszych dzieci. Urodzenie dziecka jest również specjalnym czasem dla matki oraz dla ojca. Prawo pracy definiuje ile trwa urlop macierzyński i kto może z niego skorzystać. Kobieta, która urodzi dziecko może ma urlop macierzyński w wymiarze dwudziestu tygodni. Jest to podstawa urlopu, która płatna jest w stu procentach. Po upływie 14 tygodniu kobieta może część swojego urlopu oddać ojcu dziecka.
Ojciec może sprawować opiekę nad dzieckiem przez okres maksymalnie sześciu tygodni. Należy jednak zaznaczyć, że skoro kobieta oddaje urlop ojcu dziecka to sama traci prawo do niego. Po ciąży mnogiej wymiar urlopu podstawowego jest wyższy i obejmuje nawet 31 tygodni. Ojciec dziecka dodatkowo ma dwa tygodnie urlopu ojcowskiego. Można też rozdzielić swój urlop. Na początku wziąć macierzyński w wymiarze dwudziestu tygodni, a potem rodzicielski w wymiarze 32 tygodni.
Trzeba wtedy widzieć, że świadczenie, które będziemy otrzymywać będzie dużo mniejsze. Zasiłek macierzyński jest wypłacany przez pracodawcę lub przez ZUS. Aby przejść na urlop macierzyński należy dostarczyć do pracodawcy niezbędne dokumenty, które upoważniają rodziców do odbioru świadczeń. Na pewno potrzebny będzie skrócony akt urodzenia dziecka oraz właściwe oświadczenia co do naszej decyzji w sprawie urlopu macierzyńskiego oraz rodzicielskiego.
Praca na urlopie macierzyńskim może skutkować stratą zasiłku, należy brać to pod uwagę
Po upływie dwudziestu tygodni od porodu można podjąć pracę na część etatu, w tym przypadku nasze świadczenie zostanie potrącone o właściwą kwotę. Kobiety, które pracują na umowę o pracę lub umowę o dzieło mogą zacząć zarabiać pieniądze już po urodzeniu dziecka.
Zarobek, który uzyskają tytułem tych świadczeń nie wpłynie na zasiłek macierzyński. Warto znać swoje prawa i korzystać z nich. Istnieje jeszcze coś takiego jak urlop wychowawczy. Może z niego korzystać każdy rodzic, ojciec i matka. Warunkiem jest zatrudnienie powyżej sześciu miesięcy, urlop jest bezpłatny, ale pracownik, który z niego korzysta jest ubezpieczony i odprowadzane są składki do ZUS.
